کشته‌ی دوست شدن در نظر مردان است

پس بلا بیشترش دور و بر مردان است

یازده ساله ولی شوق بزرگان دارد

در دل کودک این‌ها جگر مردان است

همه اصحابِ حرم طفل غرورش هستند

این پسربچّه‌ی خیمه پدر مردان است

بست عمّامه همه یاد جمل افتادند

این پسر هرچه که باشد پسر مردان است

نیزه بر دست گرفتن که چنان چیزی نیست

دست بر دست گرفتن هنر مردان است

بگذارید «حسن» بودن او جلوه کند

حبس در خیمه شدن بر ضرر مردان است

گرچه «ابنُ‌الحسنم»؛ پُر شدم از ثارالله

بنویسید مرا «یابنَ‌اباعبدالله»

مصحف ما؛ چه به هم ریختنت وای عمو

چقدر تیر نشسته به تنت وای عمو

همه‌ی رخت تو غارت نشده؛ پاره شده

بسکه یکپارچه با پا زدند وای عمو

آمدم تا که اجازه بدهی و یک یک

تیرها را بکشم از بدنت وای عمو

جان نداده همه بالای سرت جمع شدند

چه شلوغ است سر پیرهنت وای عمو

آن قَدَر نیزه زیاد است نمی‌دانم که

بکشم از بدنت یا دهنت وای عمو

 علی اکبر لطیفیان